pobrząkiwać
Look at other dictionaries:
pobrząkiwać — {{/stl 13}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}pobrzękiwać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, pobrząkiwaćkuję, pobrząkiwaćkuje {{/stl 8}}{{stl 22}}– pobrząkać {{/stl 22}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}pobrzękać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pobrząkiwaćam, pobrząkiwaća,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobrząkać — a. pobrzękać dk I, pobrząkaćam, pobrząkaćasz, pobrząkaćają, pobrząkaćaj, pobrząkaćał pobrząkiwać a. pobrzękiwać ndk VIIIb, pobrząkaćkuję, pobrząkaćkujesz, pobrząkaćkuj, pobrząkaćiwał 1. «spędzić pewien czas na brząkaniu; spowodować brzęczenie… … Słownik języka polskiego
pobrząkiwanie — n I 1. rzecz. od pobrząkiwać. 2. «słaby przerywany dźwięk wydawany przez potrącane, uderzane przedmioty metalowe, szklane, struny instrumentu itp.» Z kuchni dochodzi pobrząkiwanie naczyń. Już zamykają słychać pobrząkiwanie kluczy … Słownik języka polskiego
pobrzękać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pobrząkiwać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobrzękiwać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pobrząkiwać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
